Rundt Osterøy er det nå kun seks brakakledde hus tilbake. Rundt 1900 var det ca 1000. Eigaren er Einar Ove Håland, og utførande håndverkar er Kjetil Monstad, skriver Norsk Kulturarv.
Håland har fått midler fra «Ta et tak» aksjon til Norsk Kulturarv. Det er Stiftelsen UNI som løyver pengar til denne aksjonen.
Hva er brakakledning?
Wikipedia beskriver brakakledning slik: «det er ein måte å kle stavbygde vegger på, der det vert brukt brakkvister heller enn bord. Det er i hovedsak ein vestlandsk skikk, og ein byggjemåte som har vore nytta frå førhistorisk tid, og nokre stader fram til mellomkrigstida.» «Veggen vert bygd ved at tilkappa kvistar vert fletta mellom stokkane. Kvistane har baret på. Resultatet blir ein ikkje-berande vegg som er vasstett, haldbar og luftig»
Resultatet har vorte veldig fint, og nå kan denne løa stå i årevis. Brakaklednig er eit arbeidskrevjande arbeid. Buskene skal hentast, lagast til og tredast. Det må være god brake, og lett henting om ein skal klare å kleda meir enn 1 kvadratmeter dagleg. Det trengst ca 200 brakabusker til kvar kvadratmeter.
Om du vil se flere eksempler på brakakledning kan du besøke Fortidsminneforeningens bilder av en annen løe som Monstad har arbeidet på.